2% roztwory kwasu salicylowego – doświadczenie + recepta z niezgodnością
Przyczynkiem do przeprowadzenia doświadczenia była recepta, w której “na oko” końcowe stężenie etanolu było zbyt małe, aby utrzymać w roztworze kwas salicylowy i chloramfenikol.
Zaplanowałem doświadczenie, którego celem było
znalezienie najniższego stężenia etanolu, w którym utrzymałby się 2% (m/m) kwas salicylowy.
Przygotowałem 3 próbki o jednakowym stężeniu kwasu salicylowego 2% (m/m) i różnych stężeniach (v/v) etanolu: 40%, 35% i 30% (zmiana stężenia co 5%)
Tok postępowania:
- odważono po 0,2 g kwasu salicylowego,
- odważono następnie wyliczoną ilość etanolu 96% (v/v) do 3 różnych stojących probówek Falkona,
- rozpuszczono kwas salicylowy w 3 różnych ilościach etanolu,
- odważano na wadze bezpośrednio do falkonów obliczoną ilość wody (końcowa masa wszystkich trzech roztworów 20,0g), zmieszałem.
Obserwacje:
| Moc etanolu w badanym r-rze w % v/v | Osad (+ występuje, – brak) |
| 40 | – |
| 35 | + subtelny, na następny dzień wyraźny |
| 30 | + natychmiastowy |
natychmiastowe wytrącenie się kwasu salicylowego z etanolu 30%
dno falkonu z 2% r-rem kwasu salicylowego na 35% etanolu – precypitacja po 24 godzinach
Dla przejrzystości oświadczam, że koszt przeprowadzonego doświadczenia pokryłem z własnych środków.
Tak jak wspomniałem na początku do tego doświadczenia skłoniła mnie
recepta z “pewną” niezgodnością:
Rp.
| Acidi salicylici | ||
| Chloramphenicoli | ||
| Sulfuris ppt. | aa | 4,0 |
| Glycerini | 8,0 | |
| 45% Spir. Vini | ||
| 1% Sol. Acidi borici | aa ad | 200,0 |
| M.f.sol. |
Po rozcieńczeniu 45% etanolu 1% r-rem kwasu borowego otrzymujemy r-r, w którym kwas salicylowy nie byłby w stanie się utrzymać i doszłoby do natychmiastowej precypitacji. (Nawet przy założeniu, że rozpuszczamy surowce w 96% etanolu, dodajemy wyliczoną ilość borasolu i uzupełniamy stopniowo wodą.)
Ze względu na to, że lekarz nie przepisał pudru płynnego a roztwór z siarką, wytrącone kwas salicylowy i chloramfenikol nie byłyby równomiernie rozproszone w końcowej postaci leku co przełożyłoby się na niepełny efekt farmakologiczny.
Zwiększyliśmy stężenie z 45% do 80% co zapewniło rozpuszczenie zarówno kwasu salicylowego jak i chloramfenikolu. Kontrolnie przygotowałem wcześniej próbkę 20,0 g 2% r-ru chloramfenikolu na 40% etanolu. Nie doszło do wytrącenia substancji.
Przy wysyłaniu DRR opisaliśmy w F12 powód zwiększenia stężenia etanolu.
Dodaj komentarz